عناصر فعال و غیر فعال (اکتیو و پسیو)

یک قطعه فعال هر نوع از المان های مداری است که قادر به کنترل جریان الکترون ها به صورت الکتریکی باشد (الکتریسیته کنترل شده با الکتریسیته). برای اینکه به یک مدار بتوانیم صفت الکترونیکی را اضافه کنیم باید حداقل شامل یکی از این قطعات باشد. عناصری که قادر به کنترل جریان الکتریکی و شارش الکترون ها به صورت الکتریکی نیستند را عناصر غیر فعال یا پسیو می گوییم. مقاومت ها، خازن ها، سلف ها، ترانسفورمرها و حتی دیودها همگی عناصر غیرفعال (پسیو) مداری هستند. قطعات اکتیو شامل (و نه محدود به)  خانواده های تیوب های خلا، ترانزیستورها، یکسوکننده های کنترل شده سیلیکونی (SCR) و تریاک ها می شوند. 

تمامی عناصر فعال (اکتیو) جریان الکترونی عبوری از خود را کنترل می کنند. برخی از عناصر فعال از ولتاژ و برخی  دیگر از جریان برای کنترل جریان و شارش الکترون ها استفاده می کنند. قطعاتی که از یک ولتاژ استاتیک به عنوان سیگنال کنترلی استفاده می کنند، قطعات کنترل شده با ولتاژ نامیده می شوند. و قطعاتی که از جریان به عنوان سیگنال کنترلی استفاده می کنند، قطعات کنترل شده با جریان نامیده می شوند. به عنوان مثال تیوب های خلا تجهیزات کنترل شده با ولتاژ هستند و ترانزیستورها به هر دو صورت کنترل شده با جریان و ولتاژ وجود دارند. اولین خانواده ترانزیستورها که با موفقیت ساخته شدند، کنترل شده با جریان بودند. 

کانال تلگرام

صفحه Linkedin